Ég er ekki að vinna á bloggvænum vinnustað. Mér finnst alltaf allir vera svo duglegir og alltaf að gera e-ð, mér finnst ég alltaf vera að slæpast. Málið er bara að þegar ég dett niður í það að slæpast, þá fell ég í dá og ég átta mig ekki á hvað gengur á í kringum mig og svo er ég með þeim ósköpum gerð að ég get aldrei gert tvennt í einu, eins og konur pirrast alltaf á að karlmenn séu - jájá, ég er þannig; ég get ekki bæði unnið og slæpst, verð að velja... ú ú... erfitt val.