Eftir fjora daga i paradis, i sveitasaelunni i Baskalandi med Halli, Gildas og köttunum Bouzique og Plouf for ég aftur heim i bleikmoskulegan hversdagsleikann i Toulouse. Nàdi samt eiginlega ekki nema einum hversdegi og svo for ég og hitti stelpurnar minar à Carcassonne International Airport. Fyrst sà ég engan. Jù, fullt fullt af folki en engan sem ég tekkti og ég var farin ad halda ad taer hefdu gleymst i London. Svo sà ég Hildi. Hùn sà mig ekki en stardi einbeitt à farangursbandid. Svo sà ég Gudrùnu. Hùn fylgdist lika vökulum augum med bandinu og hvorug leit upp. Svo sà ég ljoshaerda konu à bak vid taer sem veifadi til min gladleg à svip. Mamma? Nei, varla, tessi kona er gleraugnalaus. Jù, tetta ER mamma, hùn hlytur bara ad vera komin med linsur. Alla mina hunds og kattar tid hefur mamma min varla komist fram af rùmstokknum gleraugnalaus. En viti menn, undur og stormerki laeknavisindanna gera tad ad verkum ad nù er mamma min haukfràn hjàlpartaekjalaust. Smà laser i augun og hop... allt annad lif.

Eftirmiddagurinn for i ad skoda midaldabaeinn Carcassonne og svo brunudum vid heim à Benjaminsgötu i Toulouse. Tar sem tetta var i fyrsta skipti sem ég keyrdi i Toulouse forum vid villar vegar og ég vissi ekkert i hvorn fotinn ég àtti ad stiga. Ordlögd otolinmaedi franskra bilstjora for ekki vel i skapid à mér og ég lét falla nokkur vel valin blotsyrdi til fiflsins fyrir aftan mig. Tvi midur var barnid tà vaknad og lagdi mér lifsreglurnar: "Tid segid alltaf ad madur eigi ekki ad segja svona ljot ord en svo segid tid tau bara sjàlf!" Og hverju svarar madur svona skömmum frà sjö àra stelpu àn tess ad grafa undan àliti hennar à tilsögn manns og uppeldistilraunum?

Til Andorra là vor leid, i gegnum snjobyl i Pyreneafjöllunum. Hefdi ekki tott i fràsögur faerandi à Islandi en okkur vard ekki um sel à sumardekkjunum okkar... Allavega tokum vid fegins hendi ad stytta okkur leid i gegnum göng tegar komid var upp i 2000m haed. Strax hinum megin vid landamaerin var dyrindis vedur og hàlkulaust ad kalla. (Eins gott tar sem leidin là tà nidur i moti.)
Höfudborgin Andorra hin gamla var yfirfull af folki. Allt Andorra er yfirfullt af folki. Allavega tegar eru vetrarfri i skolum og margir hugsa sér gott til glodarinnar ad fara à skidi og versla tollfrjàlst. Fyrir utan tùrista bùa 65.844 i tessu landi sem er minna en hàlfur Hofsjökull. Öll byggd hangir utan i snarbröttum Pyreneahlidum og varla finnst naegt flatlendi fyrir einn fotboltavöll. Tarna bùa ad mestu leyti rikisbubbar sem vilja sleppa vid tekjuskatt og tad sést à lùxusvörunum sem eru rikjandi i bùdargluggum höfudborgarinnar, àsamt skattfrjàlsum sigarettum, àfengi og taeknivarningi. Frekari upplysingar fyrir àhugasama hérna.

Aframhald à ferdasögunni birtist vonandi bràdum, allavega àdur en ég fer ad hlada upp nyjum ferdasögum.