Profin ad klàrast, franskar bokmenntir à morgun og kinverska i naestu viku, hvorugt til ad hafa neinar àhyggjur af. Ollu profastressi lauk nùna àdan tegar ég klàradi munnlega profid i samanburdarbokmenntum. Finn kennari og skemmtilegur, en ekkert ad ofùtskyra kenningarnar, jafnvel Frakkarnir àttu i stökustu vandraedum. Timarnir voru skemmtilegir en àhyggjurnar uxu tegar for ad lida ad stund sannleikans.
Med kökkinn i hàlsinum dro ég eitt af tuttugu fyrirlestrarefnum, las tad og leid eins og ... eins og tegar ég à munnlegu profi i ensku 403 dro einu söguna, af fimm eda sex, sem ég var bùin ad lesa. Yfir mig glöd ad hafa hitt à örugglega eina af tuttugu efnum sem ég gat sagt eitthvad um, kjaftadi à mér hver tuska og ég kvaddi med bros à vör og hoppandi glöd i hjarta mér.

Get samt ekki bedid eftir ad tessi haustönn klàrist, ordin treytt à tessu profastandi. Frakkarnir gefa nefnilega ekkert upplestrarfri. Profin eru bara i tima, eftir venjulegri stundatöflu, og tù tarft ad maeta i alla hina timana lika. Engin miskunn.

Naesta önn verdur ödru visi, minni skoli. I stadinn kemur BA-ritgerdin tannig ad tad verdur kannski ekkert endilega minna ad gera. Sem minnir mig à tad ad ég tarf ad fara ad kaupa mér tölvu. Komst ad tvi tegar ég aetladi ad fara ad skrifa ritgerd ad ég get ekki lengur samid texta med penna à blad. Ekki einu sinni stuttan texta. Jùjù, ég get alveg skrifad innkaupalista, minnismida og jafnvel bréf à blad en tegar kemur ad einhverju sem tarfnast skipulagdrar hugsunar og heimildavinnu tà tarf ég adstod taekninnar. Asnalegt samt, ad vera ordinn svona hàdur tessum vinnubrögdum.

Ritgerdin er samt komin i hùs, tökk sé tölvunni hennar Lise dönsku! Kennarinn gaf mér frest fram à tridjudag (i gaer) "i sidasta lagi!!!" trumadi hùn yfir mér. Og ég takkadi pent og audmjùklega.
Svo snytti hùn sér hreppstjorasnytu og stakk horinu upp i ermina og eftir alla snytuumraeduna à blogginu hennar Torhildar hér um daginn àtti ég bàgt med mig, snerist à hael og hljop ùt til ad springa ekki ùr flissi og skemma tar med audmyktina og frestinn sem ég var nybùin ad kria ùt.