Mig dreymdi fyrir nokkrum dögum ad tad vaeru forsetakosningar à Islandi. Tegar ùrslitin làgu fyrir safnadist mùgur og margmenni fyrir framan hùsid teirra afa og ömmu i Borgarnesi, tar sem ég var i heimsokn, til ad hylla mig sem nykjörinn forseta lydveldisins.
Eg vard ad sjàlfsögdu mjög glöd og stolt en jafnframt soldid hissa, hafdi skilad inn frambodi meira svona til gamans. Og svo hugsadi ég "... en ég er bara tuttuguogtriggja àra... mà tetta? Nù verdur sko eitthvad vesen."

Kannski verd ég forseti tegar ég verd stor, hver veit. Allavega ekki strax. Tad er svo margt sem ég tarf ad gera àdur en ég verd stor.

Allt vid tad sama. Verkfallid stendur enntà formlega en mér synist flestir nemendur kaera sig kollotta. Tetta blessada verkfall var samtykkt med yfirgnaefandi meirihluta à allsherjartingi nemenda i lidinni viku en eins og svo vida og svo oft àdur voru tad liklega einungis teir sem höfdu àhuga à ad fara i verkfall sem nenntu ad maeta à tingid. Meirihluti nemenda laetur sér fàtt um finnast, ad tvi er mér synist. Tad er enginn kraftur i tessu lengur. Fréttirnar tala ekki lengur um verkföllin. Verkfallssinnar eru einir og gleymdir likt og hermennirnir i seinni heimsstyrjöldinni sem gleymdist ad làta vita ad stridid vaeri bùid, - eda var tad Vietnamstridid?
Kannski risa teir upp ùr skotgröfunum à morgun eda hinn og làta i sér heyra en sem stendur fara teir leynt.

Tad er haegara sagt en gert ad fà jol i augun hér i Toulouse, tiltölulega snjolétt tessa dagana... Jolaskreytingar eru komnar upp ùti à götu en tar fyrir utan er fàtt sem minnir à jolin. Ekki einu sinni jolalög i ùtvarpinu. Mér hefur nù stundum blöskrad jolalagagledi islenskra ùtvarpsstödva en öfgarnar i hina àttina eiga heldur ekki upp à pallbordid hjà mér. Tad eru sextàn dagar til jola - spilidi jolalög!!!

Annars get ég nù sosum gengid ad snjonum visum, tad er ekki vandamàl. Snjorinn i Pyreneafjöllunum er kominn nidur i ca 700m haed.
Bùin ad fara i nokkrar fjallgöngur en hefur ekki enn tekist ad brjota 2000m mùrinn, so close but yet so far. Tad hefst kannski um helgina. Gönguhelgin min og Miröndu frestadist um eina viku vegna flensuskits sem ég pikkadi upp einhvers stadar. Aldrei ad vita hverju vid tökum upp à. Efast samt um ad vid förum ad eda yfir 3000m i tetta skiptid. Seinna, deffinittli seinna.

Sidasta gangan med skolanum i bili var à laugardaginn. Eftir jol tekur vid snjosportstimabilid. Fegin ég ad vera i Frakklandi ef snjoalög heima haldast vid tad sama. Heitasta àrsmedaltal frà tvi maelingar hofust àrid 1872, ef ég man rétt. Örugglega eru margir bara nokkud sàttir vid tad, good for you. Vid hin flyjum tà bara land à medan.