Mikil var gledi min i morgun tegar ég labbadi i gegnum plöntugardinn og sà pàfuglinn - og svo annan til! Tveir pàfuglar, tvöfalt fjadurskrùd, tvöföld litadyrd, tvöföld hamingja!
Og hamingjan og hrifningin var gagnkvaem; tar sem vedrid leyfir nùna ad ég skarti heidgula sumarjakkanum sem ég fann i Andorra tà er ég àkaflega àlitleg ad mati pàfugla, allavega annars teirra. Ef ég er ekki ad flyta mér tà kemur hann til min, haegum skrefum og skodar mig i krok og kring. Og ég skoda hann og vid hvort annad. Gaman ad deila svona litlu mutual appreciation society med pàfugli.