Flaug yfir heima, milli vita.
Hefdi verid gaman ad fljuga til Evropu i gaer, fint utsyni yfir landid i goda vedrinu. En margt ad sja hinum megin lika.

Graenlenskir tindar upp ur jokli og landsins forni fjandi fyrir strondum. Stillti a countrystodina i flugvelarutvarpinu. Johny Cash er eina nothaefa hundasledatonlistin, sagdi Mats. Gjaldgengur i Kulusuk ad auki, einn vinsaelasti tonlistarmadurinn thar.

Dvaldi um stund a astarstodinni. Ekkert nema sky i sjonmali og omogulegt ad segja hvad byr undir yfirbordinu. Liklega bara hafid, - astin fiskanna og breimandi hnufubakar.

Flugum yfir snjouga tundru og svo endalausan skog i Quebec. Litil tynd thorp og fjallakofar. Bitlarnir, - thvi ekki thad?

Faereysk thjodlog, Metallica, Ella Fitzgerald... Rosalegan tima aetlar thetta ad taka. Fimm venjulegar minutur i einni flugvelarminutu. Lidur haegar eftir thvi sem naer dregur. Drekka vatn... lidka kalfa...

Kupladi aftur yfir a flugutvarpid og nadi nyjaheimssinfoniunni i thvi sem vid renndum i hlad i Baltimore.
Utlendingaeftirlitid tok mer opnum ormum:
"hafid ther nokkurn tima verid, eda erud ther nu, vidridin(n) njosnir, skemmdarverk, hrydjuverkastarfsemi eda thjodarmord; vorud ther a nokkurn hatt vidridin(n) ofsoknir nasista i Thyskalandi eda samherja theirra a arunum 1939-1945?"
"aetlid ther ad koma inn i landid i til ad stunda glaepsamlegt eda osidsamlegt athaefi?"

Verd i Bandarikjunum til 17.mai, kem vonandi til baka med "vuffer"-skirteini. (Fyrsta hjalp i obyggdum, namskeid sem eg er a leidinni a.)