Sáluhjálp fréttamanna

Nú er svo komið að Vísismaðurinn er einn á fréttavaktinni á kvöldin, frá því að kvöldfréttafólkið fer heim. Stundum hef ég einhvern félagsskap af VefTV- eða Kompásfólki en ég sé ein um símann.

Í gegnum vikurnar og mánuðina hef ég munnhöggvist við kverúlanta, örlagafyllibyttur og óánægða dagskrárkaupendur sem náðu ekki í þjónustuverið.
En ég hef ekki áður þurft að hughreysta grátandi konu sem trúði mér fyrir leyndarmálum um Byrgið sem hvíldu svo á henni að hún gat ekki sofið en hafði hingað til ekki getað sagt neinum frá. Samtali okkar lauk eftir drjúga stund með því að ég vísaði henni á vinalínu Rauða krossins og fullvissaði hana um að sú þjónusta væri endurgjaldslaus, því ég hafði þrátt fyrir allt öðrum hnöppum að hneppa.

Ég hef verið spurð að því oftar en einu sinni hvað mér finnist um umfjöllun Kompáss um Byrgið fyrir jól. Nú eru þetta vinir mínir og samstarfsmenn sem setja þetta saman og ég er af þeim sökum ekki hlutlaus. En einmitt af því ég þekki fólkið þá veit ég að það hafði mun meiri gögn en voru birt í þættinum fyrir jól. Það var ekki einasti vafi um það hvort þátturinn væri á rökum reistur.
Tímasetningin hefur verið gagnrýnd. Af hverju að gera þetta fyrir jól? Þessu fylgir ómælt tilfinningarót fyrir marga. Fjölskyldan hans hefur varla átt áhyggjulaus jól. En Guðmundur í Byrginu gróf þá gröf sjálfur, - og heldur áfram að grafa. Það er ekki við Kompás að sakast, við skulum ekki gleyma hver það er sem er vondi kallinn hérna. Og gleymum heldur ekki að umfjöllunin létti fargi af ærið mörgum. Það finnst mér góð jólagjöf.

Ég sannfærðist ennfremur um þetta í kvöld þegar ég talaði við þessa konu. Það er sárt þegar svona lagað kemur upp á yfirborðið en það er nauðsynlegt. Ég hef talað við marga á þessum síðkvöldsvöktum mínum sem fagna þessari umfjöllun. Enn fleiri eru æfareiðir yfir því að þetta skuli ekki hafa verið dregið fram í dagsljósið fyrr. Nú fær maður að heyra hluti eins og: "það vissu allir af þessu í AA en enginn gerði neitt" og "ég sagði fréttamanni frá þessu fyrir fjórum árum síðan. Fyrir FJÓRUM árum!" Nokkrir til viðbótar hafa gengið út í öfgar með samsæriskenningum sínum en nú hugsar maður, eftir allt saman, hvað er svo sem ótrúlegt? Ég hefði líklega ekki trúað einhverjum fyrir nokkrum mánuðum sem hringdi inn og leiddi mig í allan sannleikann um Byrgið.

Það að fíklar hafi lent aftur á götunni er ekki heldur Kompásumfjöllun að kenna. Það er skandall að hafi verið hægt að reka Byrgið á þennan hátt og það er skandall að ríkið skuli halda að sér höndum núna í stað þess að bregðast við vanda þessa fólks. Byrgið náði árangri en það skemmdi líka út frá sér. Tilgangurinn helgar ekki meðalið. Það geta allir þeir sagt ykkur sem hafa setið heima og grátið í koddann af því þeir hafa ekki öxl til að gráta á. Af því þeir geta ekki sagt nokkrum manni frá því sem gerðist.
Ég þurrkaði nokkur tár af öxlinni í kvöld og ég varð glöð að þau hefðu fallið en lægju ekki eins og mara á konunni lengur. Nú er þetta allavega komið upp á yfirborðið.

Að því sögðu hvet ég alla til að horfa á Kompás á sunnudagskvöldið, strax eftir fréttir og svo á netinu.

Karma schmarma

Þýðir það slæmt karma að byrja árið á að segja upp vinnunni og brjóta hjarta?
Vona ekki, bara að spá.

Í dag er afmælisdagurinn hans pabba, hann hefði orðið 49 ára gamall. Á erfitt með að ímynda mér hvernig hann væri í dag. 15 ár í haust síðan hann dó, of stór eyða til að reyna að sjá fyrir sér hvernig allt væri.

Gleðileg jól og gæfuríkt ár

Það er helst tíðinda á nýju ári að ég er að skipta um vinnu. Nú ætla ég að hætta að skrifa á netið og fara að skrifa fyrir nýtt blað undir gömlu nafni.

Ég er að fara að vinna á DV, en eins og kemur í ljós á föstudag þegar nýja DV kemur út undir ritstjórn Sigurjóns M. Egilssonar með gjörbreyttri ritstjórn, þá verður horfið frá ritstjórnarstefnu sem DV hefur orðið frægt að endemum fyrir á liðnum árum.

Ég væri ekki að fara út í þetta ef mér fyndist ekki vit í því.

Svo bið ég landsmenn til sjávar og sveita vel að lifa á nýju ári.
Takk og bless.

Maður hlýtur að spyrja sig: fyrir hvern er ég að skrifa og hvers vegna er ég yfirhöfuð að mæta í vinnuna? þegar eftirfarandi eru mest lesnu fréttirnar á Vísi:

# Eberg með lag í The O.C.
# Cruise-hjónin fagna enn
# Jói og Gugga í heilagt hjónaband
# Lét lagfæra brjóstin
# Öllu lokið hjá McCartney og Mills
# Einar Ágúst aftur á svið á næstunni
# Tvífari Beckham fækkar fötum
# Atli skemmtanalögga þrítugur

Afmæladagar

Í fyrradag varð Elín frænka mín 14 ára. Í gær varð amma mín Herdís 76 ára, Ágústa Edwald 25 ára og Ari Klængur 26 ára. Í dag verður Þorbjörg 26 ára.
Til hamingju öll. Ég held upp á dagana í huganum, sérstaklega fyrir þá sem ég get ekki kysst beint á kinn.

Svo höldum við áfram að telja niður til jóla.

Það er búið að gera laufabrauðið.
Nú á bara eftir að kaupa jólagjafir, gera jólahreingerningu, kaupa jólakjólinn, baka piparkökur, kaupa möndlugjöf, skrifa jólakort og kaupa jólaskó.

Aftur til lífs eftir örskamma dimmudepurð

Ég hjó lífinu aftur fram í fingurgómana á sunnudaginn þegar ég fór með Björk, Skabba og Freysa í ísklifur í Múlafjalli í Hvalfirði. Klifruðum Stíganda í vægast sagt vafasömum aðstæðum, hefði ekki viljað vera Freyr í leiðslunni.
Klöppum fyrir manninum sem var búinn að klifra hálfa spönn í ótryggum ís áður en hann kom inn fyrstu pottþéttu ísskrúfunni...

Losnaði allavega við allt samviskubit eftir letina undanfarið. Ég er þá kannski ekkert í svo slæmu formi eftir allt saman.

Fór líka í heimsókn til afa og ömmu um helgina, í svið og slátur og tónleika hjá Páli á Húsafelli og vinum hans rímnarokkum og allsherjargoðum. Leikið á þurrkaðan rabbarbara og flísar úr fjallinu hans Páls. Jarðtengt og þjóðlegt og alltaf ljúft að kíkja í Borgarnes.

Lokakaflinn í uppgjörinu við Líbanon er á í kvöld, miðvikudagskvöld (eða mögulega á hinn). Ég var með Hisbollah á mánudaginn og klasasprengjurnar á þri. Ég vil helst ekki láta rauða kross innslagið í kvöld þar sem mér var sagt að það mætti ekki vera lengra en þrjár og hálf mínúta... Það er afar fátt sem maður getur sagt á svo stuttum tíma. Held ég biðji um að það verði á fimmtudaginn í staðinn ef ég gæti fengið örlítið lengri tíma þá.

Ég er að þrjóskast við að keyra á sumardekkjum en mamma er að herja á mig að kaupa vetrardekk. Ég held ég láti nú undan því um leið og ég fæ greitt fyrir þessi innslög sem ég á eftir að rukka fyrir. Þetta hefur nefnilega verið einn harðasti nóvember í manna minnum og ekkert lát á hálkunni. En þar sem yfirmennirnir halda æði fast um budduna og 365 fellur í verði hraðar en krónan á vormánuðum, þá hefur uppgjörið dregist á langinn. Vonum að það hafist nú loksins þegar verður búið að sýna allt sem er pláss fyrir á þessum stutta útsendingartíma sem fréttastofan hefur.

Konan sem gat allt

Svo ég tali nú um eitthvað annað en stríðshrjáð svæði svona einu sinni. Tími til að ég komi heim, - í hausnum líka.

Ég má samt til með að halda áfram að monta mig: mér tókst í gær að prjóna húfu, í fyrsta skipti á ævinni. Og ekki seinna vænna enda stefnir í helkalt fimbulfrost um helgina.

Einmanalegt í hosiló því Jósa er í sveitaskóla á Húnavöllum að kenna 15 ára krökkum að dansa og syngja. Þau hafa tvær vikur til að læra Litlu hryllingsbúðina utan að, æfa framsögn og söng, búa til leikmynd og búninga og eina risavaxna mannætuplöntu.
Jósa er hetja.