Helgin var róleg í þetta skiptið. Ekki eins og síðustu helgi sem klímaxaði á því að Þorbjörg og Jón féllu um koll og kipptu úr sambandi hjá Gullfossi og Geysi rétt eftir að vera búin að tileinka Rut og Stebba Draum um Nínu. En þar sem Gullfoss og Geysir eru alvöru sehenswurdigkeit létu þeir það ekkert á sig fá, stungu bara í samband aftur, spóluðu til baka og byrjuðu lagið upp á nýtt. Þorbjörg og Jón hurfu hins vegar hægt og hljótt út í kyrra nóttina. - Ekki þó fyrr en ég var búin að endurheimta skó mína aftur, skóna sem björguðu lífi Þorbjargar, skóna sem hefðu verið ótvíræðir sigurvegarar í keppninni um þægilegustu skóna hefðu Ágústa og Þórhildur ekki báðar verið í strigaskóm (svindl, telst ekki með!). Ég lét mig hverfa nokkru síðar, rétt áður en Vídalín náði suðupunkti í þess orðs fyllstu merkingu - not in a good way! Húffalapúff, hvílíkt helvíti á jörð! Á leiðinni heim slapp ég naumlega við að lenda í partíi með Andreu Róberts, lítil og leiðinleg og ómerkileg saga. Allavega komst ég heilu og höldnu heim í rúm og gat mætt í vinnu daginn eftir.

Já... síðasta helgi var ógurleg... nýliðin helgi var afslöppuð. Þægileg innivera í faðmi fjölskyldunnar (þegar ég var búin að vinna) - yndislegt, nauðsynlegt svona endrum og sinnum.

Og af því ég er nú loksins komin með stundatöfluna mína á hreint ákvað ég að vera ekki að fara fýluferð niðrí Háskólabíó um tíuleytið einu sinni enn heldur bíða eftir því að ég ætti í alvöru að mæta í tíma kl. 11:40. Ég gat því gist heima, farið í sund með mömmu og tekið svo rútuna í bæinn kl. 9:30 - hvílík hamingja. Í sundlauginni hittum við ráðherrann okkar, hæstráðanda kúabúa og kartöfluræktar, sem einmitt var nýkjörinn laglegasti þingmaðurinn í mjög svo óopinberri og óábyrgri og ólýðræðislegri kosningu - spurningu dagsins í DV. Hann lýstist allur upp þegar mamma færði honum fréttirnar og skoppaði í sturtu, gat ekki beðið eftir að sjá blaðið.

Án þess að ég sé nú beint að stefna á að skapa mér frama í hreppapólitík eða hamaganginum á alþingi þá hef ég nú samt boðið mig fram til að taka þátt í verkefni sem miðar að því að auka þátt kvenna í stjórnmálum. Þetta verkefni gengur út á það að almennar konur eins og ég og Þórhildur (við erum mjög almennar) fá úthlutað lærimeistara sem er þá einhver kona á alþingi eða í sveitarstjórn. Meira veit ég ekki annað en það að í lok verkefnisins get ég skrifað ritgerð og fengið hana metna til einnar einingar innan stjórnmálafræðiskorar - einmitt til einingarinnar sem mig vantaði! Svo gæti þetta hæglega orðið hin besta skemmtun, hver veit?