Hef fàtt ad segja tessa dagana, geri fàtt annad en ad laera, frà tvi ég vakna à morgnana, tar til ég sofna à kvoldin... (ae, aumingja Herdis...)
Allt mjakast tetta nù i rétta àtt, sem er eins gott. Fyrsta profid af fàum àdan: boklegt i arabisku. Tad gekk... nogu vel.

To hlyt ég nù ad geta sagt einhverjar fréttir...

I rigningunum endalausu sem hafa verid hér undanfarna daga komst ég ad tvi ad ànamadkar i Frakklandi eru rooosalega langir, orugglega um og yfir hàlfan metra!!! Eg fékk nokkur undarleg augnatillit tar sem ég stod agndofa og glàpti à ànamadka... veit ekki hvad teir myndu halda, Frakkarnir, ef ég faeri nù ad ljosmynda tà lika eins og Stebbi stakk upp à.

Eins vard ég agndofa ad sjà andarunga skridna ùr eggi i lok april, er tad nù ekki soldid snemmt?

Nù fer ad lida ad lokum ùtivistarinnar minnar i Toulouse, Lise hin danska verdur fyrst minna vina til ad yfirgefa Toulouse, hùn fer endanlega heim à fimmtudaginn. Eg aetla ad reyna ad sjà smà af nàgrenni Toulouse og Sudur-Frakklandi àdur en ég fer heim, vonandi ad komast i smà klifur.

Hvad vardar framtidina... tja, alltaf oràdid. Veit ad ég verd ad guida i sumar og kiki svo kannski til ùtlanda eftir tad. So many places, so little time.

Btw, fyrst ég er ad fà svona skemmtileg komment frà okunnum addàendum tà vedrast ég oll upp. Gudrun er med myndir frà Barcelona à sidunni sinni, njotid heil.