Sidan sidast heyrdist i mér er ég bùin ad fara ad klifra i frönskum klettum, bùin ad detta i frönskum klettum, fara à franskt sjùkrahùs i franska röntgenmyndatöku en sem betur fer var tetta ekki nema snùningur à minum islenska ökla. Er à batavegi.

Hef setid ùti to nokkud ùti i solinni undanfarna daga, get fàtt annad gert en ad sitja... En ég er lika bùin ad vera soldid dugleg ad laera ùti i solinni. Profin ad klàrast, ritgerdin ad fara ad sendast heim, allt eins og best verdur à kosid.

Föstudagskvöldid sidasta sat ég vid Garonne og drakk ùr nokkrum vinflöskum med Aliyu og Ioönu, àsamt gestum og gangandi. Mjög skemmtilegt. Akvad sidan i skyndi ad fara til Montpellier à laugardaginn, ad heimsaekja Petru og Rune sem voru med mér i bekk i frönskunni. Fin borg, Montpellier. For à ströndina à sunnudeginum, i annad skiptid à aevinni. Hitt skiptid var à Bretagne, tad var nù eiginlega meiri fjara en strönd... En vid gàtum to legid i solbadi og dyft okkur i sjoinn.