Farin...

Kem aftur 11.júlí. Mæti þann tólfta í vinnuna í Skaftahlíðinni og les kvöldfréttir, meðal annarra verka. Jamm, fæ að spreyta mig sem afleysingaankor.

Hvar annars staðar en á litla Íslandi er leiðin á toppinn svona stutt? Það að geta dottið fyrirvaralaust og fyrir tilviljun inn í fréttamannsstarf í sjónvarpi og þar að auki tæpu hálfu ári seinna verið að lesa aðalfréttatíma stöðvarinnar er... mjög sérstakt á heimsvísu.
For kræsts seik, fyrir fimm mánuðum var ég atvinnulaus flakkari og bóhem!

En þangað til ég mæti aftur í dragtinni þann 12.júlí fæ ég að vera flakkarinn og fjallaleiðsögumaðurinn Herdís í smástund. Fer með Englendinga í 8 daga ferð á Grænlandi: Kulusuk-Kuumiut-Sermiligaq-Kulusuk. Styttri útgáfan af ferð sem ég fór tvisvar í fyrra.

Þið hafið heyrt sögur eins og þegar við misstum næstum af vaðinu í jökulánni vegna sjávarfalla en ég herjaði hópnum útí og yfir (hef aldrei fengið jafnmikið ríspekt frá nokkrum hóp, - af því það heppnaðist...)
Svo er sagan af því þegar ein konan hrapaði í snarbrattri urð og ég bjó mig hreinlega undir hryggáverka eða hækkaðan innankúpuþrýsting og þyrlubjörgun úr óbyggðum Grænlands (svo slapp hún með marbletti, ótrúlegt).
Og svo þegar fjaraði undan bátnum okkar meðan við vorum að hlaða farangrinum í hann til að komast heim til Kulusuk. Frysti næstum á mér tærnar þar sem ég stóð á steini í jökulfirðinum og reyndi að ýta margra tonna bátnum af steininum sem hann sat á. Hafðist þó að lokum. Fyrir utan að okkur langaði til baka í siðmenninguna, þá var að skella á Piteraq (sérgrænlenskir hamfarastormar, varð svo reyndar ekki jafnhvasst og við bjuggumst við, - en samt...)
Þetta er sem sagt ferðin sem ég er að fara í aftur, vona helst að ég lumi ekki á æsilegri ferðasögum en þetta þegar ég kem heim næst, er búin með kvótann.