Skyldur björgunarsveitarfólks gagnvart erlendum ferðalöngum

Gekk yfir Fimmvörðuháls um helgina, í fyrsta skipti. Enda tími til kominn, skömm að því að kalla sig fjallaleiðsögumann og hafa ekki gengið eina af fjölförnustu gönguleiðum á Íslandi.

Uppi á hálsinum, mitt á milli jökla, gengum við fram á erlendan ferðalang sem vissi ekki hvaðan á sig stóð veðrið. Hafði flækst þangað upp fyrir einhverja rælni og vissi ekkert hvar hann var. Þetta var stórt fiðrildi sem hafði borist fyrir suðaustanáttinni frá Evrópu og var nú lent þarna uppi á milli jökla, greyið...
Minnug þess sem Einar Ísfeld sagði um flugur uppi á jöklum, (það er hjátrúin hans að bjarga flugum og til að fá gott fjallakarma) setti ég það á öxlina á mér til að vita hvort það myndi hjarna við og taka til vængjanna. Þá skreið það bara undir hettuna og leitaði skjóls, hlýju og myrkurs þar.
Nú, ekki gat ég skilið grey útlendinginn eftir á milli jöklanna þannig að ég lét hann óáreittan undir hettunni og hann hossaðist á bakinu á mér niður Illakamb, um þvera Morrisheiði, yfir Kattahryggi og alla leið niður í Goðaland. Þar skildi ég fiðrildið eftir á trjágrein rétt áður en við komum að Básum og svo veit ég ekki hvað varð um það síðan. Líklega hefur það samt verið aðframkomið og bara dáið þar sem það sat á greininni, ekki fundið matinn sem það var vant að borða og ekki kunnað við hellirignignuna á sunnudeginum.