Ég fékk ekki að búa í snjóhúsi um helgina eða leita að dúkkum í snjóflóði með prikum og ýlum. Vegna jarðskjálfta og hlýinda frestaðist snjóflóðanámskeið Ársæls eitt árið enn.

Hlýr og notalegur sumarbústaður, jeppaferð með Brókarbræðrum, backcountry snowboarding og stökkæfingar í mjúksnjónum - ekki slæm skipti það!
Vöknuðum snemma á laugardagsmorgninum í sveitasælunni í Hálsasveitinni. Vorum komin út í bíl tveimur tímum seinna þar sem Myglu-Tryggvi neitaði að fara á lappir - og hann dirfist að kalla sig undanfara!!! Við rúlluðum inn eftir, fram hjá Húsafelli, fram hjá ÓFÆRT-skiltinu en við fórum ekki fram hjá metersdjúpu skarðinu í veginum uppi í Kaldadal. Sem betur fer bar þar að bræðurna Eirík og Ásgeir, Brákarmenn úr Borgarnesi. Villý húkkaði far hjá þeim eftir sínum eigin sérstöku leiðum og við fengum að fljóta með þeim inn að Langjökli. Við jökulræturnar rákum við augun í massafína snjóbrekku og kvöddum þá bræður með virktum. Við öxluðum byrðar okkar og röltum upp í 35-40 gráðu bratta brekkuna. Svo ætluðum við að renna okkur niður... ehehe... Ég nýbúin að fagna eins mánaðar brettaafmæli og Villý tveggja mánaða. Ég hefði kannski frekar átt að setjast bara á skóflu og láta gossa eins og Tryggvi gerði. Ég komst heil niður - enda bannað að slasa sig - en ég fór ekkert voðalega hratt, og svo var bara gert grín að mér og ég kölluð bremsubarn!
Ég var samt fegin að vera á bretti frekar en skíðum. Fyrir utan það að ég kann ekkert á skíðum sýnir einföld tölfræði að backcountry skíðamenn lenda mun oftar í snjóflóðum heldur en nokkurn tíma brettamenn sem fara út fyrir troðnar slóðir.

Tryggvi lét eina ferð nægja og fór þess í stað í að byggja stökkpall fyrir okkur hin - bigjump á Akureyri HVAÐ?!! Allir prófuðu pallinn, hver með sínu lagi. Óli brettakóngur stóð sig nokkuð vel, Árni brotlenti á skíðunum, Anna stórfótur tók eitt stökk á hröðu stími - og lét það nægja, ég hitti á pallinn eftir nokkrar tilraunir - ekki meira um það..., Tryggvi stóð nokkuð vel í bretti í fyrsta skipti, skreið upp á pallinn og lét sig detta fram af og þóttist maður með mönnum. Stökk helgarinnar átti þó Villý þegar hún ætlaði að taka 180... hún var hálfnuð, búin með 90, mundi ekki hvað átti að gera næst... og hrapaði á nefið.

Eftir nokkur stökk og nestispásu ákváðum við að færa okkur upp á jökulinn og spenntum því á okkur klyfjarnar að nýju. Eftir stutta stund var róðurinn farinn að þyngjast allverulega. Ég var önnur í röðinni á eftir Tryggva undanfara og var komin með allverulega minnimáttarkennd, fannst ég hlyti að vera mikill aumingi því hann brunaði áfram eins og ekkert væri en ég gat varla staðið í lappirnar í rokinu. En Tryggvi var ekki með bretti á bakinu... Þegar ég leit til baka sá ég að við brettasystkinin vorum öll í álíka kröggum, Árni stóð betur með skíðin, en þó ekki vel. Þegar við vorum farin að rúlla um í urðinni, gátum ekki staðið í lappirnar í hálfa sekúndu áður en við tókum nýtt heljarstökk gerðum við okkur grein fyrir að við myndum ekki komast langt og leituðum í skjól og biðum eftir Br-karbræðrum sem voru rétt handan við hornið.

Kveldið í bústaðnum var ósköp ljúft. Mikið spjallað um heima og geima, skrýtið og skemmtilegt og sumt best gleymt...
Þegar hungur sótti á mannskapinn fyrir svefninn var kafað ofan í alla bakpoka eftir krömdum og kámugum samlokum frá því fyrr um daginn og þær étnar með bestu lyst.

Ég vaknaði í dögun, mér til mikils ama, því fólkið gerði sig ekki líklegt til að vilja vakna á næstunni og á sunnudagsmorgni eftir bjór hefur maður engan rétt til að kalla fullum hálsi: "Á lappir með ykkur - hafragrauturinn er tilbúinn!". Ég fann mér því bara ýmislegt lesefni og reyndi að lesa af mér leiðindin. Eftir hetjulega tilraun til að lesa ævisögu Helenar Keller á þýsku rak ég augun í National Geographic, mér til ómældrar ánægju, það entist mér þar til félagarnir risu úr rekkju - so fresh and so clean! Að endingu tókst okkur að gera bústaðinn - og okkur - dísent og frambærileg og hæf til heimferðar. Ég sendi Óla einan með börnin aftur í bæinn en varð sjálf eftir í Borgarnesi til að taka út ráðlagðan dagsskammt af ömmudekri.