Eg aetla ad verda flakkari tegar ég verd stor. Og ég sé ekkert tvi til fyrirstodu. Mér eru allir vegir faerir. Eg panta minn flugmida, pakka nidur and off I go.

Ef ég aetti hins vegar alsirskt vegabréf, tà vaeri sagan onnur. Eg vaeri nidurnjorvud i bàda faetur. Formlega séd er tetta sami prosessinn: saekja um visa - landvistarleyfi i landinu sem madur aetlar ad heimsaekja. En tad sem er nànast einungis formsatridi fyrir Islending er mun floknara fyrir Araba. Tad verdur ad fylla ùt bunka af eydublodum; skila inn ollum vottordum sem madur hefur um aevina handleikid og bida... og bida... og bida... og svo mà allt eins bùast vid tvi ad svarid verdi neikvaett. Hversu mikid sem tig langar ad ferdast, nei, tù skalt ekki einu sinni dirfast ad drepa nidur faeti hinum megin vid landamaerin nema ad hafa àdur velst i meltingarvegi skrifstofukerfis med haegdatregdu.

Ef tid hofdud ekki gert ykkur grein fyrir tvi àdur: vid Islendingar lifum i verndudu umhverfi!!! Vid turfum yfirleitt afar litid ad hafa fyrir lifinu. Tetta var bara eitt litid daemi. We should count our blessings.