föstudagur, október 03, 2003

(Tid sem fengud frettabrefid fra mer erud tegar buin ad lesa tennan pistil, koppi-peistadi hann hingad yfir.)

Eg lifi her i godu yfirlaeti hja honum Francois, fodurbrodur hans Quentins. Francois er skemmtilegur kall, unglegri en hann a aldur til og lett yfir honum; einn af teim sem aldrei vard alminlega stor. Er samt ad vinna i tvi ad finna framtidarhusnaedi... tad kemur, tad reddast. Eg hef lika turft ad taka soldinn tima i ad na upp svefnskuld sem eg tok med mer ut og baetti vid a leidinni. Uff... svo margt folk sem turfti ad hitta, to ekki allir sem eg vildi hitta; svo var nylidaprofid, svo ferdalagid. To eg hafi verid ein teirra heppnu sem fekk ad leggja mig a bekk a Stansted i stad tess ad liggja a golfinu ta vard mer samt ekki svefnsamt. Oja... margar svefnlitlar og svefnlausar naetur upp a sidkastid sem turfti ad baeta fyrir. Og madur verdur bara svo dasadur i tessum hita. Ekki svo ad skilja ad tad se neinn lamandi hiti herna, ekki nuna. Rett svo 25-27°C, ekkert a vid tad sem var her t.d. i sumar. Enda held eg ad eg hefdi hreinlega latid lifid hefdi mer verid traelad i gegnum tad.

Er buin ad kikja i skolann. Hmmm.... veit ekki hvernig skolar eru almennt i Frakklandi en tessi er allavega mun gettolegri en madur a ad venjast fra Islandi. Ekkert slaemt sosum... bara sona... ekki jafn tiptop trifalegt og graffiti og almennt krot upp um alla veggi. Enda er Mirail-hverfid ansi dodgy, ad mer skilst. En stemningin er fin, folkid fint, tad sem eg hef hitt. Annars er Toulouse akaflega mikill namsmannabaer, fjorda staersta borgin i France en med annan mesta fjolda namsmanna a eftir Paris. Tad er mjog vel tekid a moti erlendum studentum herna; tad er samdoma alit teirra sem eg hef hitt. Mikid af uppakomum og altjodakveldum og audvelt ad hitta folk. Eg virdist samt draga ad mer ognarmikid af Skandinovum. Sat a longu spjalli vid trjar danskar stelpur i dag og eyddi kvoldinu a sushibar med tveimur saenskum stelpum. Soldid asnalegt ad tala fronsku vid Skandinava, tad er samt bara svo miklu audveldara heldur en ad reyna af veikum maetti (meira af vilja en maetti) ad babla a Skandinavisku.

Held ad Toulouse-buar hljoti ad vera soldid veruleikafirrtir. Hugsid ykkur born sem alast upp vid ad tina matinn af trjanum og ganga a stuttermabolum langt fram eftir vetri. Hugsid ykkur tegar tessi born vaxa ur grasi og komast ad tvi ad lifid getur ekki verid svona audvelt... or can it?
Af hverju eru Islendingar alltaf svona hissa a tvi tegar teir komast ad tvi ad tad er haegt ad komast hja tvi ad hokra a heidarbyli og missa allt sitt fe i frostavetrum? There are other ways of living... zis is tRue. En Island er samt yndi. Audvitad er fint ad ganga i sandolum og stuttermabol langt fram a "vetur" en eg hlakka samt til lika tegar fer ad snjoa i fjollin og eg dreg fram hufuna mina og vettlingana og flispeysuna sem eg trod ofan i tosku vid komuna til Frakklands og fer upp eftir i "kuldann". Held eg verdi treytt til lengdar a tasvita og svitafylu strax fimm minutum eftir sturtu.

Jaha. Tid aettud bara ad vita hvad eg pikka haegt a tetta bevitans asnalega franska lyklabord... teir kunna ekki ad rada tokkunum rett upp; svo tykjast teir enga torf hafa fyrir upphropunarmerki. Mikill misskilningur tad - *upphropunarmerki, upphropunarmerki, upphropunarmerki*

0 Comments:

Skrifa ummæli

<< Home