mánudagur, mars 21, 2005

"Hvað gerðir þú um helgina?"
"Ég fór ofan í holu og upp úr henni aftur, hélt svo í línu meðan félagi minn fór ofan í sömu holu og upp aftur. Svo fór ég oní aftur og aðra leið upp úr henni, erfiðari leið, alveg sjálf! Svo fór ég í þriðja skipti ofan í holuna og beið þar í þrjá tíma áður en ég kom upp úr henni aftur."

Stundum horfir fólk á mig eins og ég sé skrýtin. Sérstaklega þegar ég kem heim úr björgunarsveitarferðum.

Ég var á Sólheimajökli um helgina og þetta er holan mín og þarna er ég að síga ofan í hana.
Undanfararnir voru að kenna nýliðum fjallamennsku 2 og við undanrennurnar fengum að fylgja með á jökulinn. Á laugardeginum fórum við undanrennur eigin leiðir og fundum þessa ágætu holu meðan nýliðarnir voru að læra allt um ístryggingar. Við klifruðum smávegis og spáðum soldið í línuvinnu og tryggingum. Svo komu nýliðarnir og fengu að prófa holuna okkar og létu vel af. Þeir gerðu íspolla, sigu niður á honum og klifruðu svo upp aftur. Ég stóð niðri í holunni sem öryggisfulltrúi og athugaði belti, brodda og hnúta áður en fólkið fékk að klifra upp aftur.
Svo röltum við niður aftur, náðum í tjöldin okkar og röltum upp á jökul og sváfum þar.

Meðan flestir sváfu vært og rótt hrökk ég í leiðsögumannsgírinn og fór út um miðja nótt til að gæta að tjöldum, - "passa upp á túristana mína". Gífurleg bráðnun í gangi í hlýjum gustinum og sums staðar var bráðnað frá öllum hælum og ekkert sem hélt tjöldunum nema sofandi fólkið inni í þeim. Með góðri hjálp negldi ég niður hæla, skrúfaði aftur niður ísskrúfur, mokaði svo snjó á hælana til að einangra og hægja á bráðnuninni. Góð kennslustund í tjöldun á jökli.

Svo var bara að rölta aftur niður og pósa fyrir rútufylli af túristum sem óðu eðjuna upp í hné á blankskónum til þess að snerta á íslenskum jökli.

Góð ferð í góðu veðri, - komið sumar á Íslandi. Fín afslöppun eftir harðkjarnanámskeiðið á Þórisjökli. Ekkert rosalegt ísklifur, fundum ekkert stærra en holuna okkar, en mikið um góðar pælingar og ég held bara að flestir hafi skemmt sér vel, - og það er nú fyrir öllu.

miðvikudagur, mars 16, 2005

Ég er komin heim.

Burt frá hundum, burt frá hreindýrum, burt frá snjó og vetri (búhúúú), burt frá vélsleðum, hundasleðum, gönguskíðum og fjörutíu stiga næturfrosti.
Burt frá lingonsultu og hreindýrakjöti, burt frá berjasaft, berjajógúrti, berjasúpu, berjabrauði,berjaköku...

Heim í grámuskulegt árstíðarleysi, ekki vetur en samt langt í vor, heim í hafís og stormviðvaranir.
Heim til fjölskyldu og vina, heim í ísklifur og jöklaferðir, heim í almennilega borgaða vinnu og sanngjarnan frítíma...
Heim í mömmumat...

Sama númer, sama netfang. Hafið endilega samband.